niedziela, 4 marca 2012

Inne

1. Tonacja - jest to gama molowa bądź durowa, na której materiale dźwiękowym oparty jest utwór muzyczny. Tonację określa się poprzez znaki przykluczowe, akordy bądź dźwięki rozpoczynające lub kończące utwór muzyczny. Podstawową tonacją harmonijki ustnej jest tonacja C-dur. W tej tonacji jest większość utworów muzycznych. Jednak jeśli chodzi o bluesa w większości panuje tu tonacja A-dur. Na początek polecam kupić harmonijkę w tonacji C-dur. Można nią zagrać wiele utworów muzycznych, jest uniwersalna do grania większości rodzajów muzyki. W miarę rozwoju naszej gry rozwijać będzie się nasza stajnia.

2. Strojenie -  Istnieje wiele rodzajów strojenia harpów, ja omówię 3 z nich. Strojenie Just Intonation, 12 equal temperament, oraz strój kompromisowy.


a) Just Intonation -  harmonijka nastrojona w ten sposób soczyście brzmi na akordach, lecz dźwięk traci na wartości gdy gramy melodie. Przykładami takich harmonijek są: Hering Vintage Harp, Marine Band, Blues Harp.


b) 12 equal temperament - Przeciwieństwo Just Intonation. Melodie brzmią pięknie, natomiast akordy dają wiele do życzenia. Przykładmi takich harmonijek są: Hohner Golden Melody, Suzuki Harpmaster i Promaster.


c) Strój kompromisowy - Jak sama nazwa wskazuje jest to "kompromis" pomiędzy Just Intonation i 12 equal temperament . Większość harpów strojona jest w ten sposób np. Hohner Special 20, Big River Harp, Pro Harp, Silver Star, Blues Band, Seydel Blues Session, Blues Solist, 1847 Classic, Big Six.

3. Korpus:


Drewno
   plusy: Drewniany korpus nadaje harmonijce pięknego, tradycyjnego brzmienia.
   minusy: Zdarza się, iż drewniane korpusy harmonijki mogą pęcznieć.

Plastik
   plusy: Nie pęcznieje, nie trzeba impregnować, harpy z takim korpusem można myć bezpośrednio pod wodą, (uważajcie aby ciśnienie wody w tracie przepłukiwania nie było zbyt wysokie).
   minusy: Znają je tradycjonaliści, którzy wybieraja drewno.

Budowa Harmonijki

Harmonijka ustna zbudowana jest z:
-Korpusu (który może być drewniany, metalowy, szklany, plastikowy),
-Dwóch pokryw,
-Dwóch blaszek stroikowych (serce każdej harmonijki).

Rodzaje Harmonijek

Harmonijka ustna jest to instrument muzyczny z grupy idiofonów dętych blaszanych. Dźwięk wydobywa się podczas ruchu powietrza w szczelinach, przy których znajdują się metalowe blaszki zwane stroikami (pot. języczkami), które wprawione w drgania wydają dźwięki zależne od ich długości. Harmonijka ustna była pierwszym instrumentem Jimiego Hendrixa.


1. Diatoniczne - najszerzej rozpowszechnione, zazwyczaj mają 10 kanałów (otworów)diatoniczne - najszerzej rozpowszechnione, zazwyczaj mają 10 kanałów (otworów), strojone są w tonacjach durowych C, Des, D, Es, E, F, Fis, G, As, A, H oraz B. Najczęściej wykorzystywane jako akompaniament do różnych gatunków muzycznych (blues, country, folk), lecz także do prowadzenia linii melodycznej, bądź jako instrument solowy. W najprostszych wersjach nie da się wydobyć pewnych dźwięków. Lepsze modele pozwalają na granie praktycznie całego zakresu dźwięków.




2. Chromatyczne - pozwalają na wydobycie wszystkich dźwięków skali chromatycznej (co pół tonu). Cechą charakterystyczną jest tzw. register-przycisk, który przesuwa skalę dźwięków podstawowych o pół tonu. Są to technicznie najbardziej skomplikowane harmonijki, ich skala sięga od c małego do d4, używane we wszystkich formach muzycznych, od gry solowej, aż do orkiestry symfonicznej.






3. Oktawowe - w odróżnieniu od harmonijek diatonicznych jeden kanał posiada cztery otwory zawierające po jednym stroiku. W każdym takim „kanale” występują dwie pary stroików, z których pierwsza służy do wydobycia dźwięku poprzez zadęcie (wydech), druga poprzez zassanie, czyli wdech.
W harmonijce oktawowej stroiki strojone są parami w oktawie, co oznacza, że na każdym kanale uzyskujemy jednocześnie dwa dźwięki, różniące się dokładnie o jedną oktawę, czyli np.: C i C', D i D'. itd.
Poprzez zastosowanie takiego stroju uzyskujemy wrażenie jakby jednocześnie grały dwa instrumenty, dźwięk jest pełniejszy, de facto bardziej przypomina brzmienie akordeonu niż zwykłej harmonijki. Ten typ instrumentu chętniej jest zatem wykorzystywany do odgrywania melodii ludowych, takich jak polki, kolędy. Raczej nie spotyka się go w bluesie.


4. Tremolo czyli Wiedeńskie - są zbudowane podobnie jak opisana wyżej harmonijka oktawowa, jednakże w harmonijce wiedeńskiej dwa współbrzmiące stroiki nastrojne są niemal identycznie. Niewielka różnica wysokości (kilka centów) powoduje charakterystyczną wibrację, dającą bardzo szerokie brzmienie. Tego typu instrument również spotykany jest głównie w muzyce ludowej i folkowej.


Historia Harmonijki

Za twórcę harmonijki ustnej uważa Christiana Friedricha Ludwiga Buschmana, który zapoczątkował produkcję instrumentu zwanego "aura" służącego głównie za instrument pomocniczy w strojeniu fortepianów. Następnie pewien niemiecki ślusarz, Wilhelm Thie, po przeprowadzce do Wiednia rozpoczął produkcję harmonijek ustnych. Natchnieniem była "aura". Sekretem wiedeńskich harmonijek ustnych Thie były dublowane stroiki, gdzie jeden stroik był strojony kilka centów niżej, co powodowało przyjemną dla ucha wibrację. Harmonijki te produkowane są do dziś. Przełomem w produkcji harmonijek ustnych było stworzenie harmonijki ustnej przez czeskiego wytwórcę - Ritchtera w 1826. Trudno znaleźć wiarygodne informacje odnośnie Ritchtera i jego fabryki. Jedno jest pewne, harmonijki te podbiły świat. Są najpopularniejszymi harmonijkami bluesowymi. Gra się na nich blues, folk, jazz i inne.

Ciekawostka:
Najstarszym odkrytym potomkiem harmonijki jest instrument Sheng, skonstruowany w Starożytnych Chinach ok 3000r. p.n.e.




piątek, 2 marca 2012

Wstęp

Witam wszystkich tych którzy zainteresowani są harmonijką i chcą się nauczyć na niej grać.
Strona dotyczy harmonijek diatonicznych (10-cio kanałowych)

Spis treści:
1.   - Wstęp 
1.4 - Inne

2.   - Podstawy
2.1 - Wybór harmonijki
2.2 - Jak trzymać harmonijkę
2.3 - Wydobycie czystego dźwięku
2.4 - Rozkład dźwięków
2.5 - Podstawowe efekty

2.6 - Gra z innymi instrumentami, pozycje harmonijkowe



BARDZO MILE WIDZIANE KOMENTARZE, ORAZ "PLUSY" (Poleć to w Google)